Schriften, knippen en Florence ‘huis’

Schriften, knippen en Florence ‘huis’

Vanochtend heeft Nancy ons naar Kiota gebracht met de auto via een omweg zodat we meer van de omgeving zouden zien. Bij een geblokkeerde weg moesten we keren en ze zette ons af bij de tuindeur. Shawn had woord gehouden en de eetzaal was al bijna schoon zodat we direct konden beginnen. Op de vraag of hij goed geslapen had in de verflucht gaf hij aan dat hij naar boven was gegaan. Het was inderdaad niet te harden. Ook gaf hij toe een grote fout te hebben gemaakt om zijn kamer door de kinderen te laten schilderen. Hij had gedacht: als ze al goed op papier kunnen tekenen en kleuren, ze dat ook wel op een muur zouden kunnen. Totaal niet beseffend dat dit soort verf niets is om kinderen mee om te laten gaan. Hij wil alles opnieuw schilderen en ging op pad om verf te kopen. Allereerst is een goede grondverf nodig om al die kleuren er goed onder te kunnen krijgen en daarna de juiste afwasbare muurverf, alles liefst op waterbasis. We zullen hem ermee helpen als we klaar zijn met de boeken en hij heeft graag een mooie tekening op de muur. We zullen zien of we het qua tijd kunnen halen. John stond te springen om zijn boeken en schriften te mogen pakken en het was te mooi om waar te zijn. Elke kaft van schrift of boek, zelfs dat van krantenpapier, zat er zonder een vouwtje of scheurtje omheen. Hij kreeg nieuwe etiketten en alles lag in no time weer keurig in zijn kast. Hij was de eerste die zijn privé spulletjes in een eigen map mocht doen en hij was erg trots. Daarna konden de oudsten de schriften voorzien van etiketten, maar Sharon en Carol kwamen met nog een hele stapel die herstel of een nieuwe kaft nodig hadden, gisteren niet gedaan!! Dat was een tegenvaller voor ons, maar niet getreurd gewoon doorgaan. Toen zij klaar waren kregen zijn ook een privé map en er kwam van alles boven water om erin te doen, maar hoofdzakelijk foto’s en brieven van hun sponsors. Ria heeft van de jongsten al de schoolboeken uit hun kastjes gehaald en de kaften eraf gedaan als deze er niet meer fatsoenlijk uitzagen. De boeken in een betere staat brengen hebben we nog niet gedaan, dat doen we alleen bij de boeken die komend jaar nodig zijn en nog hersteld kunnen worden. Er zijn ook boeken bij die al erg oud en kapot zijn en die, indien nodig, vervangen zullen moeten worden. Intussen werd de knip- en plakgroep steeds groter en de mooiste creaties werden gemaakt. Edward had gisteren mooie dingen geknipt en vanochtend hebben James en Charles het afgepakt en in de vuilnisbak gegooid. Hij was daarover verdrietig, dus dat ging zomaar niet, ze moesten het eruit vissen en hun excuses aanbieden aan Edward. James zou wel kunnen huilen, maar ze deden het wel. Hopelijk hebben ze er iets van geleerd. Shawn bleef weer heel lang weg en toch gingen we om 15.30 uur met Florence mee naar huis. Na twee lange jaren knokken, om haar kinderen bij zich te kunnen hebben, is dit haar vier maanden geleden gelukt. Ze is weggelopen bij een zeer agressieve man en ze moest haar kinderen daar laten. Hij was echter veel van huis en Zijn nieuwe vrouw mishandelde haar kinderen en ze heeft ze onder vier ogen afgedwongen en meegenomen. We hadden de groene koffer die we hier zouden laten meegenomen zodat Florence die als klerenkast kan gebruiken. Het was niet ver naar haar huis en tussen alle grote ommuurde villa’s stond een klein rijtje huizen waar je tussendoor kon lopen. Toen kwamen we in een compound met tig kleine kamertjes op een rijtje tegenover elkaar en de doorloop hing vol met wasgoed. Hier wonen 24 families bovenop elkaar. Haar 2 kamers waren achterin en eenmaal bij haar binnen zagen we dat ze alleen maar een matras op de grond had en ook in de slaapkamer heeft ze alleen 4 matrassen. Geen bedden, geen stoelen, geen tafel etc. alle keuken spullen stonden rondom op de grond, waar ook twee kleine kookpotjes stonden waarop ze het eten klaar maakt. Schoolboeken stonden in een emmer ertussen. De kamers waren niet groter dan 4x4 en inclusief water en licht betaalt ze 4500 Ksh per maand. Ongeveer € 43.00. Het water, de wc en de douches worden gedeeld met de andere bewoners. De zwangere Sabina en Florence 15 jarige zoon waren thuis en haar oudste dochter was aan de overkant aan het werk in een winkel die bonen en mais sorteert. Haar 14 jarige dochter was in de kerk aan het zingen. De vier vrouwen slapen in de ene kamer en haar zoon in de huiskamer. Drie emmers met deksel waren de stoelen en de radio die we vorige keer gekocht hebben en aan haar geschonken, stond er te draaien. Toen we het over leerkrachtgedrag hadden, vertelden Sabina en Florence zoon dat ze ook op highschool nog regelmatig kinderen slaan. Het mag niet meer van de regering, maar het gebeurt nog dagelijks. Ondanks de zéér primitieve leefomstandigheden zijn ze allemaal héél gelukkig en is ze heel dankbaar dat ze nu samen zijn. Ze verdient maar een piepklein beetje bij Kiota en ze wil wel haar kinderen naar school laten gaan. Met een bezwaard hart zijn we vertrokken en hadden alle twee de gedachten dat hier dringend hulp nodig is. Een open schappenkast en een paar stoelen is geen luxe en straks is er ook nog een baby bij. Omdat ze zwanger is, mocht Sabina niet meer in Kiota blijven en Florence ko en kan haar niet op straat zetten. Morgen maar eens kijken wat we kunnen doen, samen delen is toch de bedoeling van Kerst! Na een lange wandeling, samen met Florence, naar een meer in een dal waar vroeger hippo’s zaten zijn we naar huis gelopen en hebben we over van alles en nog wat gepraat. Florence denkt niet dat Shawn en Yvette een relatie hebben, maar ze kan geen hoogte krijgen van Shawn over zijn toekomst. Onderweg is Ria langs de hoofdweg nog lelijk op haar knie gevallen, uitgegleden over losse steentjes toen ze wegdraaide voor een zwarte rookpluim uit een vrachtwagen en hebben we nog geprobeerd kogellager vet te kopen. Na enkele winkels wist iemand dat je dan bij de benzinepomp moet zijn. Goede tip! Weer thuis hebben we eerst veel gedronken, daarna lekker gegeten en op internet vouwvoorbeelden gezocht. De knie ziet er niet echt lekker uit, maar afwachten hoe zich dat zal ontwikkelen. Nancy had weer lekker gekookt en we zijn moe, maar zeer voldaan, op tijd naar bed gegaan. Aan vrije tijd zijn we nog niet aan toe gekomen.