Openbaar vervoer

Dat is hier op een speciale manier geregeld, met diverse mogelijkheden. Een eerste mogelijkheid is om achterop een fiets te gaan zitten. Dat kost ong. 20 cent. Tweede mogelijkheid is achter op een motorfiets. Voor een rit iets buiten de stad betaal je bijna een euro. Je kunt ook met een Matatu de stad uit gaan naar dorpen in de regio. Dan kost een rit tussen de 30 to 50 eurocent. Er zijn Matatus die nog verder gaan, zelfs van Thika naar Nairobi, zo’n 40 km. Dat kan voor een bedrag van 1 euro. Ze nemen dan wel onderweg steeds passagiers mee voor een gedeelte van de rit. Als je nog verder moet gaan dan kan dat met grote bussen. Een Matatu is een busje, waar bij ons 8 passagiers in mogen. In Kenya zijn er dat 14 en ze persen er wel 18 personen in als die mee willen! Het is allemaal erg goed geregeld. De Matatus bijv. rijden een specifiek traject tegen vaste prijzen voor een deel van de route. Iedere rit wordt ook centraal geregistreerd. De kwaliteit: van ieder busje is technisch en qua inrichting, naar onze begrippen, héél slecht en zou bij ons onmiddellijk van de weg genomen worden. Daarbij rijden ze ook nog als Wild Werst cowboys: overal links en rechts langs, zigzaggend tussen de gaten in de weg door, overal stoppen om mensen op te pikken en overal voorrang nemend. Je hoeft het maar te laten weten als je eruit wilt en de bijrijder tikt op de auto en de chauffeur stopt zodra dit kan. Er is één trein: van Nairobi naar Mombasa waar we één keer een rit mee gemaakt hebben en dat nooit meer gaan doen. Het was een oud Engels treinstel, met restauratiewagen, uit de jaren 50 waar alles aan kapot was met een enorm gerammel. Erg moeilijk om te slapen in deze nachttrein. De rails is schots en scheef en zo reed de trein ook. Twee uur vertraging heet hier keurig op tijd. Er is al meermalen een wagon ontspoord, en dan duurt de rit iets langer.