Een bijzondere dag

23 december 2015 - Thika, Kenia

Leonard was al de deur uit voordat wij gingen ontbijten en onze eerste actie was naar de stad om de boeken die we tekort kwamen bij te kopen en het boek met de misdrukken te ruilen. We zijn naar de hoofdweg richting Thika gelopen en hebben daar een matatu genomen. Ruud kon nu voorin zitten, een stuk comfortabeler met zijn lange benen. We zijn eerst naar de fotowinkel gegaan om nog een paar foto’s laten afdrukken en de boekenlijsten laten printen voor Shawn. Hij krijgt het ook voor zijn computer, maar op papier praat makkelijker. Nog een fles cola en water gehaald en in een tuktuk naar Kiota. Wat een rust hier. Shawn was thuis gekomen met Samuel en Teresia was de vloeren aan het dweilen. Ons hoofddoel was de boeken klaar maken vandaag, maar Ria begon met voor elk kind een foto op de persoonlijk geschreven brief te plakken. Voor de kinderen die er waren heeft ze de brief voorgelezen en elk kind mocht deze in zijn persoonlijke map stoppen, waar mogelijk met een familiefoto. Wat zijn ze daar trots op, eindelijk iets voor hen helemaal alleen. We hebben ook de brieven van de kinderen die er niet waren in de mappen gedaan, verrassing als ze thuis komen. Toen de laatste boeken gekaft en wachten op de familieleden die nog kinderen zouden komen ophalen. De vier broers John, Jimmy, Mathu en Charles zaten om 10.00 uur al pontificaal klaar voor vertrek, maar de tante kwam pas tegen 12.00 uur en nam de tijd om met Shawn te praten. Teresia zou om 10.00 uur worden opgehaald maar er werd gebeld dat het later zou worden en een uur later werd het afgebeld voor vandaag, wat een teleurstelling. Ze is naar boven gegaan met en emmer sop en heeft alles in de meisjeskamer opgeruimd en schoongemaakt. Dit op verzoek van Shawn, maar ze vond het fijn zei ze, nu ze niet weg kon. Ik heb haar mijn laarzen en regenjas gegeven en ze was er heel blij mee. Shawn was de zakken met kleren die deze week gebracht waren aan het uitzoeken en maakte weer hoopjes kleren om uit te delen want er was weinig bij voor de kinderen. Ruud heeft een familiefoto gemaakt met de broers en voor de gein een rare broek aangetrokken die in de gebrachte klerenhoop lag. Lachen en dat was de bedoeling voor de foto. Jimmy zag er de humor wel van in en nam er een kaftan uit en trok die ook aan. Nadat de kinderen een bord met ugali en gekookte kool hadden gegeten konden ze eindelijk vertrekken. Tegen 13.00 uur was Ria eindelijk klaar met kaften en heeft ze alle kaftpapier dat er nog was voor de schriften op maat geknipt zodat de kinderen er direct mee aan de slag kunnen als ze een nieuw schrift nodig hebben. In Shawns kamer was een grote metamorfose aan de gang en zijn klerenkast was opgeruimd en het schap leeg. Wauw! Ruud ging twee schappen maken in de andere kast zodat zijn administratie en andere spullen overzichtelijker konden worden opgeruimd. Hij ging met de drie jongens naar de houthandel. Ze gaan graag mee, dan hebben ze weer wat te doen. Meteen afscheid genomen van de eigenares van de houthandel want we zijn er vaste klant en we spreken elkaar regelmatig, ook om over het huis te vertellen. Ruud heeft verder de hele dag allerlei onderhoud gepleegd, zoals lampen vervangen en alle kastdeuren die er zijn weer laten functioneren. In de aanrechtkast lagen o.a. tientallen lege flessen en grote lappen plastic, waar niemand iets mee doet. Weer een vuilniszak vol. Als de kast vol ligt kan de deur niet goed meer dicht en gaat de boel weer kapot en dat gebeurt al jaren zo. We hebben het ze maar weer uitgelegd: wat je niet meer nodig hebt moet je weggooien. Gelukkig hebben ze nog steeds het abonnement op de vuilnisman, zoals we twee jaar geleden hebben geadviseerd. Ria heeft met Shawn de boekenlijsten doorgenomen, de lijst van vorig jaar met precies wie welk boek niet meegebracht had. Misschien de eerste schooldag eens gaan kijken op school, onze boeken zijn gemerkt! Daarna de nieuwe boekenlijst besproken en hij vond deze heel overzichtelijk. Nogmaals benadrukt dat niet de kinderen maar hij eindverantwoordelijke is, de boel moet controleren, de kinderen erop aan moet spreken en moet laten zoeken op school. In het huis is alleen de schoolkast de plaats voor de spullen, nergens anders. Ook geen privé spullen meer in deze kast. Het zal moeilijk zijn voor hem om hier consequent mee om te gaan, maar hij zegt te willen. Ria heeft verder met Shawn onze ervaringen en indrukken met hem doorgesproken en hoe het in onze opinie verder zou kunnen in de toekomst. Zijn ouders en broer zijn op de hoogte van de situatie met alle mankementen die er zijn in de bedrijfsvoering en beleid vanuit Nederland. Zij zullen hem binnenkort gaan steunen om hem ook een overzichtelijke toekomst te bieden. Ook zijn kamer wilde hij verder opruimen en daar zijn we samen aan begonnen. Drie volle vuilniszakken waren het resultaat en de kasten zagen er keurig uit. Hij was zelf verbaasd over wat hij allemaal in zijn eigen kamer tegenkwam. PRIVATE op de deur getekend en geen kinderen meer er in is zijn bedoeling! De buitenspel spullen hebben we in de zitkamer in een kast gelegd en de teken-, knip- en plak spullen in een apart los kastje dat hij zo op kan pakken en in de eetzaal kan zetten. Hij zag er opgelucht uit. De hele situatie is hem boven het hoofd gegroeid en dit is een nieuwe start. Hoewel het blijft Afrika en we hebben hem gezegd dat we net als Thomas zijn: “eerst zien en dan geloven’. Nancy belde al op waar we bleven en met tassen vol spullen voor haar school zijn we, met nog een koffer die hier stond, naar huis gelopen. Alle vrijwilligers die naar Kiota komen brengen ongeveer dezelfde spullen mee: o.a. kleurtjes, stiften, kleurboeken, stickervellen, knuffels en andere goed bedoelde spullen die ze hier niet kennen en waar ze niets mee kunnen doen. Alles was er in veelvoud en we  hebben kleurtjes, kleurboeken en knuffels meegenomen naar Nancy voor haar kleutergroepen Ze was dolblij en samen met Leonard heeft ze alles uitgebreid bekeken en speelde direct een rollenspel met twee handpoppen. Hier was dat goed op zijn plek. Ze waren alle twee blij met de gesprekken die we met Shawn gevoerd hebben en zijn moeder en broer gaan verder met hem in gesprek en zullen hem gaan ondersteunen en coachen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Stef & Ria.:
    24 december 2015
    Jullie hebben weer veel werk verricht , tijd om uit te rusten. We wensen jullie een goede reis naar huis en Fijne Feestdagen.
    Lieve groetjes .