Kamer schilderen

Wakker worden met de zon en opstaan met een dikke mist was weer nieuw, maar voordat we vertrokken was deze ook weer weg en was de lucht blauw. De regentijd is voorbij werd gezegd en het zal vanaf nu alleen maar zonnig zijn en de temperatuur zal wat oplopen. Echt heet wordt het hier niet want we zijn op 1600 meter hoogte. Onderweg hebben we in een klein elektriciteit winkeltje waar we een nieuw starter haalden voor de TL in de zaal. In Kiota was het erg rustig, je kon wel, merken dat er tien kinderen minder waren. De kleintjes waren al op, Teresia lag nog op bed. Zij is het enige meisje dat over is en voelt zich niet fijn. Woensdag mag ze met de ‘social worker’ mee. Bij haar zusje wonen in de sloppenwijk is geen optie, want daar zal ze niet veilig zijn. Ruud is begonnen met de kamer van Shawn. Alle jongentjes zijn gewend om in Shawns kamer te komen, over al aan te zitten en te doen waar ze zijn in hebben. Dat was pech nu, allemaal de kamer uit en niemand meer erin vandaag en morgen. Alleen Jimmy die mee ging schuren en afplakken en zich heel belangrijk voelde. Ria was begonnen met de boeken uit zoeken. Hoe waren de boeken verdeeld vorig jaar? Wie waren verantwoordelijk voor welke boeken? John kwam helpen en samen ontdekten ze dat er zestien boeken niet waren. Check, check, dubbel check en ze waren echt weg. Zouden ze nog op school zijn of hebben andere kinderen die meegenomen? Wij hebben ook boeken met andere namen erin. Al onze boeken zijn gemerkt dus die moeten terug gevonden kunnen worden. Morgen met Shawn alles nog eens nakijken en de boeken indelen voor komend jaar. Wilson is niet gekomen en hij is vertrokken naar de Masai Mara zonder gedag te zeggen. Zo doen de Masai dat zei Nancy later. Mathu en James waren weer heel actief met papier en ook Teresia maakte weer een mooie ster. Ze blijven heel trots als het klaar is en Ruud heeft ze weer opgehangen. Ria heeft Mathu nagevraagd of hij soms wist waar de houten blokken gebleven waren en hij zei beslist: “in de vuilnisbak”. Had hij dat gedaan? “No”. Had hij gezien wie? “No”. Wist hij het zeker? “Yes, I saw it with my own eyes”. Dan hadden ze beter op kunnen stoken. Rohda en Florence waren er vandaag en Shawn was nog samen met Samuel in Nairobi, hij zou pas heel laat thuis komen. Priscilla kwam in de middag en had een sensationeel verhaal, ze was met haar dochter in ‘Mathai’, een grote supermarkt toen er beneden in de keuken brand was uitgebroken. Het was druk in de winkel en iedereen rende naar buiten. Het is goed afgelopen en niemand was gewond. Er werden weer twee zakken vol met kleren gebracht en die werden onder de trap gelegd, althans geprobeerd, want daar was het al heel vol met allerlei spullen die ze niet meer nodig hebben. Onder de trap is de ‘dumpplaats’. Ook stond de schoenen kast midden in de gang met schoenen die erachter gevallen waren maar die lieten ze gewoond staan en de zakken werden ervoor gelegd. Nu kon niemand er nog fatsoenlijk bij. Het kriebelt wel, maar we zijn er hoofdzakelijk voor de schoolboeken en niet meer voor het opruimen van de rotzooi!! Dan kunnen we wel aan de gang blijven. We gaan Shawns kamer nog in orde brengen zodat hij alle schoolspullen en zijn kleren goed kan opbergen. Weer thuis was Nancy net binnen en moest nog gaan koken. Ria sprong gelijk onder de douche en Ruud deed wat computerwerk. We aten speciale Ugali met groene groenten en een vleessaus. Daarna werden we getrakteerd op en lekker ijsje, dat wel erg aan het smelten was, maar het smaakte heerlijk. Om 21.00 uur gingen we weer compleet uitgeteld naar bed.