Proefwerkmappen en buitenkeuken

Na weer een regennacht scheen de zon snel tussen de wolken door en dat bleef zo vandaag. De temperatuur, rond de 24 tot 26 gr. is steeds hetzelfde en wij konden steeds in T-shirt en korte broek blijven lopen en was het echt heet in de zon. Veel Kenianen hebben na en tijdens de regen al snel een trui of een jas aan en een muts op. Ook na vijf uur, als de zon aan het zakken is, zien we dat kinderen zich dikker kleden of met een jas aan binnen gaan zitten. Ruud ging vanuit huis direct, over de blubberige zandweg, richting hoofdweg en is met een matatu naar de stad gereden om geld te pinnen, ijzeren hoekjes voor een kast te kopen en weer wat materiaal om de schriften te verzorgen. In ‘onze’ bekende hardware shop bleken ze de hoekjes niet te hebben en bij de bank waar we geregeld kwamen bleken alle vier de pinautomaten leeg. Toen naar de andere kant van het centrum gelopen en daar zat nog wel iets in het apparaat. Met een taperoller, kaftpapier, etiketten en twee mappen voor Charles en Ndunda kwam hij rond 11.00 uur in Kiota. Charles vroeg direct of Ruud al een map voor hem had en hij koos voor de groene. Een extra map die hij eerst gekocht had, die afweek van de anderen, hebben we aan Lois gegeven die straks naar High school gaat. Niemand weet nog naar welke school, dat wordt landelijk door de scholen en de regering geregeld en het kan ergens in het land zijn, ongeacht de afstand. Ze gaan altijd intern en komen alleen in de schoolvaknaties naar huis. De school en boekenlijst is niet bekend, dus we kunnen voor haar niet veel doen wat dat betreft. Wel kunnen we haar, net als alle andere kinderen, de overige schoolbenodigdheden en schriften geven. Ria wandelde alleen naar Kiota waar om 10.30 uur nog volop gepoetst werd. Priscilla was er weer en Rohda had nu een week vrij. Shawn was de eetzaal aan het dweilen en zodra de kinderen Ria zagen werd er al om papier gevraagd. Fijn dat wij nu die invulling in de vakantie konden geven en we zagen elke dag kinderen knippen, plakken, tekenen en kleuren. Tussendoor ging Bosco weer de jongenskoppies kaal scheren en zagen we Wilson met een rolmaat in de hand naar de buitenwand van de houtopslag kijken. Shawn moest er ook bijkomen en samen gingen ze de buitenkeuken opmeten. Ruud was er naar toe gelopen en vroeg wat ze gingen doen. Hij wist natuurlijk dat ze golfplaten aan de zijkant wilden om die kant dicht te maken, want wij hadden dat al allemaal opgemeten de eerste week. Ze waren aan de voorkant van de keuken aan het meten en ze wilden de ingang afsluiten. Toen Ruud duidelijk had gemaakt wat de consequenties waren van het dicht maken van deze ingang, Wilson zou dan met al het gehakte hout om moeten lopen en dwars door de keuken het hout wegbrengen, waren ze het er snel mee eens dat het toch niet zo’n goed plan was. Het was een prima ingang, zeker voor het hout en ze besloten deze toch maar niet af te sluiten en alléén de zijkant te doen. Ruud haalde de zijn boekje te voorschijn waar alle maten al instonden en samen hebben ze het nog eens opgemeten en besloten dat het in plaats van drie, vier platen moesten worden van geen 2,5 m. maar van 2 meter. Ruud en Wilson gingen samen met een aantal jongens naar de ‘bouwmarkt’ bij de mevrouw waar Ruud al een prijsafspraak mee gemaakt had en die ook al eens spullen bracht naar Kiota. Hij is bij een kleine hardware shop binnen gelopen of de ijzeren hoekjes voor de kast er al waren. De man bleek te slapen en bevestigde dat hij er drie had, ja dat was gisteren ook zo. Ruud moest er dertig hebben en liefst morgen dus. Weer terug is hij met Wilson direct, zonder werkkleren, aan de slag gegaan en hebben ze de buitenkeuken gemaakt zoals ze het wilde hebben. Er bleek voor meerdere onderhoudsklusjes wel geld te zijn, want Wilson rekende alles af en er lagen ineens nieuwe lampen voor in de gang. Toch weer een gesprek aan gaan met Shawn! Het is niet zo dat we het niet wilden maken, maar ons geld is voor de kinderen bedoeld. Hij had vooraf bedacht dat wij onderhoud zouden plegen en dat ook maar gelijk zouden betalen. Niet dus, dat hebben we de eerste keer gedaan, maar dat blijven we niet doen. Het is de verantwoordelijkheid van de stichting zelf. Als Shaw betaalt, kan en wil Ruud alles maken. Ria was samen met Shawn en de kinderen om de beurt, begonnen om de proefwerkmappen te ordenen. Alle testen vanaf de Baby-class tot en met nu, plus de antwoord blaadjes zaten in één map. Althans dat was de bedoeling, maar door de jaren heen is het er maar tussen gelegd, zeker als er geen perforator inde buurt was en de mappen waren onoverzichtelijk voor de kinderen. Een goed geordende map, die niet kapot is, was een beter begin. Samen zijn we er de hele dag mee bezig geweest en hebben geïnventariseerd dat er nog zeven nieuwe mappen moeten komen. De kinderen waren er heel blij mee en op het eind van de middag zat kleine Mathu van zeven voor de schoolboekenkast en zei: “dat ziet er heel ‘Smart’ uit”! Een mooier compliment konden we niet krijgen. De meisjes houden zich dagelijks héél lang bezig met de haren. Nu alle vlechtjes er weer uit waren hadden ze nylon haarstrings gekocht en waren Sharon en Lois uren bezig om bij Milkah lange haarvlechten te maken. Teresia heeft bedacht dat ze dat wil met wollen draadjes en ook bij Carol werden er nieuwe vlechtjes gemaakt. Wat zijn wij gezegend met veel gemakkelijker haar!

De lucht trok dicht, zag er dreigend uit en daarom besloten we naar huis te gaan lopen voordat we nat zouden worden. Het begon inderdaad licht te regenen en ons kleine pluutje was net genoeg bescherming. Het duurde nog tot ‘s avonds voordat het echt harder regende. Nancy was gelukkig wat opgeknapt en iedereen was thuis. Ken moest studeren want hij heeft deze week nog drie examens. Geen kerstvakantie op de universiteit. 24 december is geen vrije dag en je kunt hier zelfs op een zaterdagavond een examen moeten komen maken. In april zal hij klaar zijn met de studie ‘conflictmanagement en psychologie’, daarna heeft hij nog een halfjaar eindstage en mag hij zich drs. noemen. Hij wil nog verder voor doctor en dan een baan gaan zoeken. Intussen is Ruud ook langzaamaan begonnen met ‘Fundiwork’, onderhoudsklusjes in het huis waar we wonen. Het onderwijsgezin heeft niet eens een schroevendraaier in huis. Dus al bezig geweest met kastje, lekkende ramen en losse onderdelen van het gasfornuis weer vast zetten. Na weer een lekkere, vegetarische, maaltijd zijn we naar bed gegaan. Al met al kost het ons nu meer energie dan twee jaar geleden, maar dat mag de pret niet drukken, gewoon doorgaan!