Nieuwe kleren

Na een nacht waarin het veel geregend heeft, werden we om 08.00 wakker. Het bed is aan de harde kant, dus wennen. Ruud liep in vol ornaat de gang in en kwam gelijk oog in oog met Nancy, de moeder van Shawn. Dat was niet de bedoeling, volgende keer dus eerst wat aandoen. Bij het ontbijt waren we met zijn drieën en Shawn had de broodrooster meegegeven die we vorige keer gekocht hadden. Lekker bruin geroosterd brood maar nog geen beleg. Leonard, de vader van Shawn ging met de auto naar Thika dus konden we meerijden. De eerste noodzaak zou laarzen kopen zijn, want de wegen zijn overal vol met dikke lagen modder en grote plassen. Er zal nog veel meer komen zegt men bij de weersverwachting omdat ‘El Nino’ veel regen veroorzaakt overal. Hier wonen we dan nog OK want overal in het land is ernstige wateroverlast en gisteren is ergens een volle bus van een brug weggegleden en zijn veel mensen verdronken. De voorspellingen hoe lang de regen zal aanhouden lopen zeer uiteen, van zes weken tot 5 maanden. We zullen zien. We zijn op pad gegaan met twee paraplu’s en uiteindelijk viel het mee en bleef het droog. Er is veel bijgebouwd in twee jaar tijd en de grootste gebouwen zijn kerken van diverse ‘christelijke geloven’. De invalsweg naar de stad ligt er uit, is helemaal opengebroken. Er stonden wel zestien mannen en vrouwen op de straat, maar er werkte er maar één: de man op de graafmachine. Het stadshotel waar we ooit gelogeerd hebben is gesloten evenals banken en kleine winkeltjes. Wel zijn er veel nieuwe winkeltjes bijgekomen, vooral voor telefoons en kleding Allereerst naar de Safari.com voor internet en de telefoon. Achteraan sluiten in de lange rij en na een goed half uur was het gepiept. Op zoek naar laarzen op de markt waar het voor alle twee laarzen gelukt is, voor bijna de helft van de vraagprijs van de eerste kraam. ‘Ons’ restaurantje bleek omgetoverd in een winkel, maar op de eerste etage was een nieuw restaurant en was het goed lunchen. We zijn naar de supermarkt gegaan voor jam, pindakaas, cola en water. Bier en wijn werd er niet verkocht. Met een Tuktuk zijn we naar huis gegaan en hij wist een sluiproute via kuilen en gaten maar het ging goed. Thuis hoorden we van Nancy dat de regering een verbod op alcohol heeft uitgevoerd tot 18.00 uur. Maar of we er nog aan een biertje en wijntje kunnen komen? Met laarzen aan op pad naar Kiota langs de smid en de houthandel. Ze waren blij verrast ons te zien en de mevrouw van de houthandel heeft contact gelegd met Kiota en brengt er weleens wat naar toe. Leuk te horen dat ons contact haar daarheen heeft gebracht. In Kiota zagen we Florence en Priscilla weer en het was een warm onthaal. De kinderen twijfelden al of we nog wel zouden komen, maar we hebben ze gerustgesteld en ze weten nu dat we een paar weken zullen blijven. Ook Roda was er nog. Met drie dames erbij was het de gelegenheid om alle koffers leeg te maken, kleren te sorteren en ook te passen. Voor alle die de dames zat er voldoende bij en ook voor Shawn, die kan delen met Wilson. Iedereen had de mutsen nog op, een groot succes dus. Toen werd het tijd om alle kinderen erbij te halen en begon voor hen het uitdelen en passen. Het was verbazend te zien dat elk kind keurig wachtte totdat er iets voor hem of haar bij zou zijn. Apentrots werd de uitdeelpartij afgesloten met het showen van de kleren. Helaas zat er voor de middengroep jongens niet erg veel bij, ze zijn niet groot en erg slank, maar dat kan ik hopelijk de volgende keer goed maken. Kent iemand kinderen, jongens en meisjes tussen acht en veertien jaar, vraag of ze de kleren en schoenen waar de kinderen uitgegroeid zijn voor Kiota willen weggeven. Op de foto’s en het filmpje kun je zien hoe blij ze er hier mee zijn. Moe maar voldaan zijn we weer naar huis gelopen via de supermarkt waar we voorheen onze drank kochten, maar helaas hier kwamen we er ook niet meer aan. Dat wordt droog zitten deze maand of kan Leonard ons hiermee helpen? Nancy had heerlijk gekookt en samen hebben we de foto’s met veel plezier bekeken.

Rapporten

De rapporten zijn hier totaal anders dan we gewend zijn. Van het begin af aan, zelfs al in de ‘baby klas’ zoals ze de peuterklas van driejarigen noemen, krijgen de kinderen een rapport. Van elk vak wordt in percentages aangegeven wat de behaalde score is en in rood staat het totaal voor die vakgroep. Onderaan staat het totaal van alle vakken samen en daaronder wat jouw score is in de groep t.o.v. de anderen kinderen. Bijv. 4 van 15 dan ben je de vierde beste van de groep. Op twee kinderen na horen alle kinderen bij de beste tien en hebben dus capaciteiten. De andere twee scoorden veel lager, maar maakten voor henzelf ook goede vorderingen. Twee van de kinderen zijn steeds de beste van de klas. Alle reden dus om zeer tevreden en trots te zijn en opnieuw te investeren in hun toekomst! Op bijgaande foto’s zie je drie voorbeelden en Charles is vier mei pas vier geworden.