Nu echt aan het werk

Wasdag vandaag in huis en we mogen onze was ook aan de wasvrouw geven, behalve de onderbroeken. Dat is hier en kritiek punt en moet ieder voor zich doen. Nancy zei heel duidelijk dat grote kinderen moeten leren verantwoordelijk te zijn en taken op zich moeten nemen. Zo moeten  haar zoon en dochter hun eigen was moeten doen en Sheila moet ’s morgens het ontbijt opruimen en afwassen en Ken moet het benedenhuis schoonmaken. Ze heeft de wasvrouw héél duidelijk geïnstrueerd dat ze niet stiekem toch was van de kinderen doet. Het ging wel onder protest vertelde Nancy, want ze verweten haar dat zij haar was wel laat doen. Daar gaf ze als uitleg voor dat ze een arme vrouw wil helpen niet door haar geld te geven maar voor werk wat ze doet.

Vandaag weer wat vroeger op pad dan we tot nu toe gewend waren. Allereerst de gordijnen afgehaald om te laten wassen. Gisteren zijn we met twee gordijnen waarvan de bovenkanten los gegaan waren naar de naaister gegaan maar van één gordijn was de tunnel te smal afgenaaid zodat de roe er te strak in zat. Theresia zou naar haar toe gaan om het te laten herstellen, maar moest twee keer gaan omdat ze gewoon de tent sluiten op elk willekeurig uur. Een kapot trainingsjack mee gegeven en uiteindelijk was het gefikst. Ruud had vandaag de pannenkast op het programma staan maar moest eerst hout halen. Het is heel leuk om de kinderen de hele dag om ons heen te hebben en te zien hoe hun dag er uit ziet met alle taken die gezamenlijk gedaan worden. Daarnaast zijn ze super geïnteresseerd met alles wat we doen, ze willen kijken en helpen maar ondertussen nemen de jongsten alles in hun vingers. Ogen en oren tekort soms. De jongens hebben we aan het potlood slijpen gezet en de meisjes gingen Ria helpen met het herstellen van de lees- en prentenboeken, maar eerst moest er tape gekocht worden. In de supermarkt stonden de grote rollen nog ingepakt en moesten twee man de rollen van elkaar trekken omdat ze tegen elkaar aan geplakt zaten. Wat een kwaliteit. Alle zeven meisjes gingen met een kauwgom in de mond weer mee naar huis. Ze weten dat ze een snoepje mogen kiezen als we naar de supermarkt gaan. Het herstel van de boeken was een hele klus, maar we hebben ze samen gerepareerd en nu kan er weer gelezen worden. Sharon Roko, al zestien, was degene die het meeste meegeholpen heeft en ze deed het prima. Morgen alle grote kinderbijbels nog en zien wat Shawn nog aan leesboeken in zijn kast heeft staan. Er werd ook weer heerlijk gespeeld door de jongsten en op het einde van de middag door alle kinderen. Florence werkt alleen nog ’s middags maar ze kwam vertellen dat ze eerst nog naar de stad moest. Vreemd, als je ’s morgens niet werkt. Roda heeft de huishoudelijke taken van Florence overgenomen, slaapt nu door de week in Kiota en doet de vroege dienst. Ze is lief en de kinderen hebben veel met haar op. Lois is al een echte jongedame en heeft de lunch klaar in haar eentje klaar gemaakt. Priscilla kon dan andere dingen doen en heeft een mega was gedaan en in de moestuin gewerkt. Ook Wilson heeft meer ruimte voor ander dingen want de grote kinderen moeten mee opruimen en dweilen. Hij heeft de waspalen die naast het huis stonden verzet. Shawn doet veel bureau werk en hij heeft rapportages geschreven over de kinderen die kan hij morgen bespreken met de maatschappelijke werkster. Zij komt regelmatig en heeft regelmatig groepsgesprekken met de kinderen waarin ze maatschappelijke zaken maar ook de persoonlijke lichamelijke groei bespreken. Bij Kazuri Beads kreeg Shawn te horen dat ze alleen contact willen via de mail. Shawn heeft graag dat wij dat doen zodat het misschien eerder een opening biedt voor en gesprek omdat we uit Europa zijn. Hij gaf aan dat er veel probleemgevallen zijn en dat alle tehuizen vol zitten. Niet geschoten is altijd mis dus we gaan het proberen. De was afhalen en binnen neerleggen was een film apart, je zou er de kriebels van krijgen. Maar het werkt en de kinderen zullen daarna alles mee opvouwen en ieder legt zijn eigen kleren in de kast. De inhoud van de klerenkasten zijn in onze ogen erg slordig in gericht, maar het werkt. Eerder vouwde Wilson alle kleren van de jongens maar dat hebben we niet meer gezien. Groente snijden wordt, met grote messen, door iedereen gedaan en zelfs kleine Milka staat mee te snijden. Om 17.00 uur hadden we pijp leeg, hebben we opgeruimd en zijn lekker op ons gemak naar huis gewandeld. Nancy had het eten bijna klaar en Ria heeft die tussentijd nog benut met onderbroeken wassen, was dat ook mooi gedaan! Nancy kan heerlijk koken en zo leren we de Keniaanse eetgewoontes beter kennen. Ze eten weinig vlees, geen eieren, veel kool en groene groentes, bonengerechten op zijn Engels, rijst, chapati en Ugali, maar dat hebben we nog niet gehad. Ze zegt dat we het zeker lekker zullen vinden als zij het klaar gemaakt heeft. We wachten af. Nancy spreekt wel haar zorgen uit over Shawn, hij is 32. Nu de relatie van Yvette 45, de Nederlandse manager, met Masai Wilson voorbij is, is ze bang dat ze een relatie wil met Shawn, als ze hier is. Ze nam hem al onlangs een week mee op reis. Ze had al twee jaar een relatie met Wilson en betaalt voor hem nog steeds een huis en de cursus Engels. Wilson is echter in oktober 2014 in de Masai Mara traditioneel getrouwd met een piepjong Masai meisje dat, toen ze bij Kiota op bezoek was, met de grote meisjes aan het spelen was. Wilson zegt ons dat ze nu twintig is, maar Shawn denkt dat ze vijftien zal zijn. Hij keurt het af, maar wat kun je er aan doen? Nancy hoopt dat wij een gesprek met Shawn kunnen hebben over hem en Yvette en hoopt dat hij ons zal vertellen hoe het zit. Maar zien of er een goede gelegenheid komt dat Ruud het met hem voorzichtig kan bespreken. We hebben een aanvullende mail naar Kazuri Beads gestuurd om te proberen daar een persoonlijke afspraak te maken en mogelijk daar een toekomst voor Sabina te vinden.