Eind in zicht.

20 december 2015 - Thika, Kenia

Vroeg op, vroeg op pad met kerkmuziek uit de diverse kerken, de een nog harder dan de andere en alle mensen in hun zondagse kleren op weg naar de kerk. De missionarissen hebben in het verre verleden goed hun best gedaan en van de diverse ordes zijn er nu … tig verschillenden christelijke kerken. Via de supermarkt om tape te kopen zijn we naar Kiota gegaan waar het rustig was, kinderen in de kerk en Shawn was aan het schoonmaken. We zijn direct weer aan de slag gegaan en het ‘eind in zicht’ gaat over het feit dat we de boeken voor het komend schooljaar klaar hebben gekregen, maar dat we nog bezig zijn om boeken die we het jaar daarop nodig hebben ook te repareren en te kaften. Morgen nog en dan zit die mega grote klus erop. Ruud moest nog snel naar de stad om kaftplastic en tape te kopen. Met de matatu heen en met een tuktuk driewieler terug. De hoofdweg de stad in was nu nog verder opengebroken en op deze zondag werd er gewoon gewerkt. De kinderen kwamen uit de kerk terug en Shawn kon de twee Sharons vertellen dat de plannen veranderd waren omdat de tante van Sharon Wayuwa gebeld had dat Sharon daar heen kon komen met Kerst. Shawn ging akkoord, maar dan moest Sharon Roko ook mee mogen komen en dat was OK. Het was echter geen optie om naar haar moeder in de sloppenwijk te gaan om daar te slapen, dat is niet veilig voor haar. Ze mag er met haar tante wel naar toe maar ook weer mee terug. Ze kreeg een grote tas vol kleren mee voor haar kleine zusje en ze was heel blij. Bij Sharon hebben we de tape van de brandblaar afgehaald en er een pleister op gedaan, het zag er gelukkig goed uit. Er kwamen tranen in haar ogen bij het afscheid, maar we hebben gezegd dat ze blij mocht zijn dat ze nu en paar dagen weg mocht en dat wij weer een keer terug komen. Shawn ging mee naar Nairobi en Samuel mocht ook mee, maar hij komt morgen weer mee terug. John was heel trots dat hij nu de grote jongen in huis zou zijn, op Ruud na natuurlijk, ha ha. John kwam mee helpen met kaften en hij heeft alle A 4 schriften gedaan. Ruud was bezig met de atlassen en hij liet aan John zien dat in de Nederlandse kaart Grave getekend stand met Rudo erbij. Hij geloofde niet dat dat de drukker gedaan had en zei tegen Ria: “Rudo heeft de regels overtreden, hij heeft in een lesboek geschreven en dat mag niet”. Hij vindt het een gewaagde actie en moest er wel om lachen. Florence kwam om 13.00 uur en op eens kwam er een jonge man binnen die te eten kreeg en op de bank ging liggen slapen. De kleintjes zaten om hem heen TV te kijken. Meestal komt hij om met de kinderen te zingen en te bidden zei Florence, maar de meeste grote kinderen waren weg. Nadat we alle boeken gekaft had hebben we er etiketten opgeplakt en kwam Ria tot de conclusie dat er wel erg weinig boeken waren voorgroep 5. Morgen met de lijst erbij alles nog eens controleren. Om 14.30 uur kwam Rohda weer terug en kon Florence, die eigenlijk vrij is op zondag, naar huis. Ria heeft met Rohda een gesprekje gehad over haar voorgeschiedenis en haar taken hier. Ook is in vogelvlucht verteld wat wij hier allemaal gedaan hebben, maar dat had ze al gehoord. Rohda is in een meisjes tehuis de huismoeder geweest en ze wil dat hier ook graag zijn, maar het loopt niet zoals zij het verwacht. Ria heeft gezegd dat ze erg geschrokken is van de meisjeskamer en nu ze allemaal weg zijn zal het wel even zo blijven. Rohda gaf aan dat ze haar taak graag anders in wil vullen maar dat dit niet echt lukt. Shawn is de manager en hij moet aangeven hoe taken ingevuld moeten worden. Jammer van haar kwaliteiten. De drie katjes zoeken steeds een lekker plekje om te gaan liggen slapen en vandaag had één van hen dat gevonden in de schoen van Ruud.

Postbus.

Omdat de meeste straten geen naam hebben en de huizen geen huisnummer hebben huizen hier geen brievenbussen en de post wordt dus ook niet rondgebracht. Degene die post wil ontvangen moet een postbus huren op het postkantoor. Wanneer iemand een adres moet opgeven wordt het telefoonnummer ingevuld. Zonder telefoon ben je niemand. Kenia is een van de landen met de hoogste mobile telefoon dichtheid omdat ze bijna geen vaste telefoonlijnen hebben gekend. Dat was alleen ooit voor de allerrijksten.

Foto’s

2 Reacties

  1. Hartwig und Karin:
    21 december 2015
    Liebe Weihnachtsgrüsse für euch. Es hat alles geklappt, wir haben den Bericht gelesen. Alles Gute von Karin und Hartwig
  2. Marijke:
    23 december 2015
    Het ziet er inderdaad uit of er een kaftmachine is bezig geweest, al de keurige stapeltjes.
    Hard gewerkt en weer veel waardering gebracht naar de kinderen toe !!
    Welkom thuis, hier groeit het gras.......